رابطه سبک های والدگری باابعادهویت دربین دانش آموزان دبیرستانی دختروپسرشهرستان میناب

هدف اساسی پژوهش حاضر بررسی رابطـه سـبک های والدگـری با ابعاد هویت دربین دانش آموزان دبیرستانی دختر و پسرشهرستان میناب بـوده است. روش تحقیق ، توصیفی – همبستگی بوده و جـامعـه آمـاری شامل کلیه دانش آموزان دختـر و پسرمقطع متوسطه شهرسـتان میـنـاب که درسال تحصیلی 91-1390 مشـغـول به تحصیل بوده اند و به روش نمـونه گیـری خـوشـه ای تصـادفی380دانش آموز( 197دانش آموزپسر ، 183دانش آموزدختـر ) به عنوان نمونه از میان آن ها برگزیده شدند و به منـظـور آزمـون فرضیـّه هـای تـحـقیق ، پرسـشنامه سبک والدگـری (فـرم فـرزند) آلاباما و پرسـشـنامه تـجـدید نظـرشده ابعادهویت ( ویرایش چـهـارم ) برروی آزمودنی هـا به اجـرا درآمد و ازآزمون ضریب همبستگی پیرسون برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته هـای حاصل از پژوهش نشان دادکه بین سبک والدگری مثبت باهویت شخـصی رابطـه مستقیم و معنادار و بـین سبک هـای تنبیه بدنی ، اقتدار و نظارت با هویت شخصی رابطه معکوس و معنادار وجـوددارد ، بین سبک های والدگری مثبت و مشارکت پدر با هویت اجتماعی رابطه معنادار وجود دارد، بیـن سـبـک والـدگـری مثبـت با هـویت ارتباطی رابطه مستقیم و معنادار و بین سـبک نظارت با هـویت ارتباطی رابطه معـکوس و مـعنادار وجوددارد و بین سبک هـای والدگری مثبت و مشارکـت پدربا هـویت جـمعی رابطـه معنادار وجـوددارد و این که نتـایج پژوهش نشان داد بین سبـک های والدگری با ابـعاد هـویت رابطه معنادار وجوددارد.